بررسی هیدروژئولوژیکی آبخوان کارستی منطقه شیرین بهار خوزستان

منطقه شیرین بهار با مساحت 325/54 کیلومتر مربع در فاصله 65 کیلومتری شهر مسجد سلیمان واقع در شمال شرقی استان خوزستان قرار گرفته است. سازند غالب در این منطقه سازند آسماری می باشد که به شدت تحت تاثیر فرآیندهای تکتونیکی قرار گرفته است و ساختارهایی نظیر درزه و شکاف، چین خوردگی و گسل خوردگی به وفور در آن یافت می شود. ویژگی های آب و هوایی مناسب در منطقه مورد مطالعه و رخنمون سنگ های کربناته در آن، شرایط مناسبی را جهت ایجاد پدیده های کارستی فراهم کرده است. درمنطقه شیرین بهار چشمه های متعددی وجود دارند ولی در این بررسی صرفاً سه چشمه دره اناری، سرحونی و آبشکالو مورد ارزیابی قرار گرفته است. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین خصوصیات هیدروژئولوژیکی منطقه شیرین بهار، بررسی پدیده های کارستی در این منطقه و تأثیرات آن بر روی سیستم جریان آب زیرزمینی است. از دیدگاه ژئومورفولوژیکی این منطقه به سه زیرحوضه تقسیم می شود. مطالعات هیدروژئولوژیکی بر روی سه آبخوان در منطقه بر اساس تقسیمات ناحیه ای متمرکز شده اند. چشمه های دره اناری، سرحونی و آبشکالو به عنوان چشمه های معرف جهت بررسی های ناحیه ای، تعیین آنالیز هیدروگراف ها، رژیم جریان، نوع جریان، حجم ذخیره دینامیکی و مساحت حوزه آبگیر انتخاب شده اند. آنالیز منحنی فروکش چشمه دره اناری نشان می دهد که رژیم جریان در آبخوان این چشمه از نوع، انتشاری-کانالی است و حجم ذخیره دینامیکی آبخوان 81 میلیون متر مکعب می باشد و مساحت حوضه آبگیر آن 154/74 کیلومتر مربع محاسبه شده است. آنالیز پاسخ هیدرولیکی چشمه سرحونی به بارندگی در دوره زمانی مورد مطالعه نشان می دهد که نوع جریان کانالی است و حجم ذخیره دینامیکی آبخوان این چشمه 8/3 میلیون متر مکعب می باشد و مساحت حوضه آبگیر آن 7 کیلومتر مربع است. نتایج آنالیزهای مشابه برای چشمه آبشکالو نشان می دهد که رژیم جریان در آبخوان این چشمه انتشاری بوده و حجم ذخیره دینامیک محاسبه شده برای آبخوان برابر با 1/07 میلیون متر مکعب می باشد. مساحت حوضه آبگیر این چشمه نیز 5/04 کیلومتر مربع محاسبه شده است.